- istençli
- s.1. 自愿的, 志愿的: \istençli eylem 志愿行动2. 有意识的人, 故意的
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
istençli
Look at other dictionaries:
istençli — sf. 1) İradeyle yapılan, iradi İstençli eylem. 2) fel., ruh b. Herhangi bir dış zorunluluk söz konusu olmadan belirli bir durum karşısında girişilecek eylemi kararlaştıran ve uygulayabilen, iradeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
azimkâr — sf., esk., Ar. ˁazm + Far. kār İradeli, gayretli, istençli, kararlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradeli — sf., fel., ruh b. İstençli Gözleri siyah kirpikleri içinde canlı ve iradeli koyu kurşuni ışıklarla yanıyordu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradi — fel., ruh b., esk., Ar. irādī İstençli … Çağatay Osmanlı Sözlük
